Απονέμουμε τη διάκριση 17:28 για τον Μάρτιο στη Δημιουργία Ξανά επειδή κατάφερε να μετασχηματιστεί σε αρχηγοκεντρικό σχήμα με αναχρονιστικές, αντιδραστικές προτάσεις.
Πρώτο θέμα στην ιστοσελίδα της Δημιουργίας Ξανά εδώ και μέρες είναι οι εμφανίσεις του Θάνου Τζήμερου στα ΜΜΕ. Δεν έχει άλλα στελέχη η Δ.Ξ. να προβάλλει;
Απονέμοντας τη διάκριση 17:28 στον Θάνο Τζήμερο πριν λίγες μέρες για δεύτερη φορά, σημειώναμε πόσο επικίνδυνη είναι η οχλοκρατική πολιτική τοποθέτηση της Δ.Ξ. Επανερχόμαστε υπογραμμίζοντας κάποια χαρακτηριστικά σφάλματα στις θέσεις της Δ.Ξ.
Ξεκινούμε με τη πρόταση να μην μπορεί να είναι υποψήφιος βουλευτής κάποιος αν δεν έχει συμπληρώσει τουλάχιστον 5 χρόνια εργασίας σε οποιονδήποτε – μη πολιτικό – χώρο. Ο περιορισμός του δικαιώματος του εκλέγεσθαι αντιβαίνει στο άρθρο 5, παράγραφος 1 του Συντάγματος. Ίσως η Δ.Ξ. να προσβλέπει σε σχετική αναθεώρηση του Συντάγματος. Το συγκεκριμένο όμως άρθρο δεν είναι αναθεωρήσιμο (βλ. 110Σ). Επιπλέον, ο προτεινόμενος περιορισμός του δικαιώματος του εκλέγεσθαι αντιβαίνει στο άρθρο 21, παράγραφος 1 της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Παρόμοια προβλήματα εμφανίζει και η πρόταση: «[μ]ετά την συμπλήρωση 12ετούς θητείας δεν μπορεί να συμπεριληφθεί ως υποψήφιος σε οποιαδήποτε αιρετή θέση.»
Μια άλλη πρόταση της Δ.Ξ. είναι ο αναδρομικός έλεγχος από ορκωτούς λογιστές και δικαστικούς λειτουργούς στα οικονομικά των κομμάτων από το 1974 και εντεύθεν. Όπου παρατηρούνται αδιαφανείς συναλλαγές σχηματίζεται δικογραφία. (Ενότητα Κόμματα-Πλαίσιο Αρχών). Αν εντοπιστεί αδιαφανής συναλλαγή που έγινε το 1975, ποιό το νόημα σχηματισμού δικογραφίας για πιθανό αδίκημα που έχει ήδη παραγραφεί; Η λύση που προτείνει η Δ.Ξ. (στην ενότητα Κάθαρση) είναι η κατάργηση της παραγραφής. Κάτι που πιθανώς αντιβαίνει στο άρθρο 7, παράγραφος 1 του Συντάγματος. Ούτε αυτό το άρθρο είναι αναθεωρήσιμο.
Στην ενότητα Κόμματα-Πλαίσιο Αρχών, η Δ.Ξ. αναφέρει: «[θ]εωρούμε αδιανόητο να υπάρχει στην ελληνική Βουλή κόμμα που στο καταστατικό του αυτοπροσδιορίζεται (επί λέξει) ως: «επαναστατική οργάνωση εθελοντών ομοϊδεατών […]». Δυο πράγματα μας τρομάζουν εδώ. Αφενός μεν η αδυναμία της Δ.Ξ. να διανοηθεί την ύπαρξη του ΚΚΕ (και άλλων αριστερών κομμάτων). Αφετέρου δε η ελλειπής τοποθέτηση της Δ.Ξ. Τι προτείνει η Δ.Ξ. για το συγκεκριμένο ζήτημα;
Στην ίδια ενότητα παρατηρούμε με ενδιαφέρον την πρόταση «κάθε κόμμα οφείλει πριν πάρει μέρος στις εθνικές εκλογές να καταθέσει στον Άρειο Πάγο και να αναρτήσει ταυτόχρονα στο διαδίκτυο, πλήρεις προτάσεις, τεκμηριωμένες με αριθμούς και δεδομένα, ακριβώς όπως γίνεται στους διαγωνισμούς ανάθεσης ενός π.χ. αρχιτεκτονικού έργου.» Γιατί η Δ.Ξ. δεν έχει αναρτήσει ακόμη τα δεδομένα και την ποσοτική τεκμηρίωση του δικού της προγράμματος; Τι τους εμποδίζει να το κάνουν από τώρα;
Μεταξύ των προτάσεων της Δ.Ξ. περί παιδείας, συμπεριλαμβάνεται η εξής διαπίστωση: «Δεν χρειάζεται όλοι να πάνε στο Λύκειο ή στο Πανεπιστήμιο.» Ταυτοχρόνως, το όραμα της Δ.Ξ. για την Παιδεία επιδιώκει την εκπαίδευση πολιτών με «με κριτική σκέψη και [εξοπλισμένων] με βασικές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις από όλο το φάσμα των ανθρωπίνων γνώσεων (γλώσσα ιστορία, θετικές επιστήμες , βιολογία, ψυχολογία, φιλοσοφία, κ.ο.κ.) και με δεξιότητες απαραίτητες για την μελλοντική του εξέλιξη (ξένες γλώσσες, υπολογιστές, κ.ο.κ.)» καθώς και με γνώσεις για «οικονομική ιστορία, το κραχ του 1929, τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, την πετρελαϊκή κρίση, την χρεωκοπία της Αργεντινής». Αυτά ως την Τρίτη τάξη του Γυμνασίου. Σημειώνουμε, με ανησυχία, την απουσία του μαθήματος Αγωγής του Πολίτη!
Η βαρύτητα με την οποία η Δ.Ξ. καταγράφει τις πολιτικές θέσεις της έχει ενδιαφέρον. Το ζήτημα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού καταλαμβάνει περίπου 5800 λέξεις ενώ η Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μόνο 157. Για τους δήμους και την τοπική αυτοδιοίκηση η Δ.Ξ. αφιερώνει 64 λέξεις.
Η τοποθέτηση της Δ.Ξ. για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού είναι απελπιστικά λεπτομερής. Για ένα θέμα που αφορά λιγότερο από το 0,5% του εκλογικού σώματος, η Δ.Ξ. αφιερώνει το 17,5% του συνολικού κειμένου των πολιτικών της θέσεως. Αλληλοσυγκρουόμενες προτάσεις όπως, για παράδειγμα, «διαφάνεια και το απόρρητο της ψηφοφορίας» δεν βοηθούν. Άλλο πράγμα η διαφάνεια της διαδικασίας (ψηφοφορία) βεβαίως κι άλλο η μυστικότητα της ψήφου.
Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει και η γλώσσα που χρησιμοποιεί η Δ.Ξ. για να περιγράψει τις θέσεις της. Για παράδειγμα, στην ενότητα Συνδικαλισμός, βλέπουμε πρόταση που επιτρέπει στην «κρατική τηλεόραση» να προσφέρει βήμα σε συνδικαλιστικούς και άλλους κοινωνικούς φορείς. Σε άλλη ενότητα πάντως (Βουλή), η Δ.Ξ. ζητά το κλείσιμο κρατικού καναλιού και αλλού δηλώνει πως «[ο] δημόσιος τομέας οφείλει να είναι όσο πιο στενός γίνεται».
Οι πολιτικές θέσεις της Δ.Ξ. αποτελούν ένα σώμα 33.000 λέξεων περίπου. Περιλαμβάνουν ένα συνοθύλευμα αντιδραστικών τοποθετήσεων («[έ]τσι για να μάθουμε, μεταξύ των άλλων, πώς ένα πρωτόλειο τεχνικά και εικαστικά site που δεν κοστίζει πάνω από 20.000 ευρώ τιμολογήθηκε 1.200.000!»), βερμπαλισμού («ή θα αποφασίσουμε να… εκτελούμε τους ηλικιωμένους και να αφήνουμε να πεθαίνουν οι καρκινοπαθείς ή θα μεταρρυθμίσουμε το συνταξιοδοτικό & ασφαλιστικό σύστημα»), κοινοτοπιών («ισχυρά συμφέροντα επενδεδυμένα στον Τουρισμό του Αιγαίου προστατεύουν την ειρήνη καλύτερα από τα υποβρύχια.») και αντιφάσεων.
Πολλές θέσεις έρχονται σε αντίθεση με βασικές συνταγματικές διατάξεις αλλά και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Άγνοια ή πρόθεση αποτελούν δυο σοβαρούς λόγους να ανησυχούμε τόσο για την ικανότητα όσο και για τις επιδιώξεις της Δημιουργίας Ξανά.